Kamień słoneczny
Nazwy pod jakimi występuje:
Kamień słoneczny, skaleń awenturynowy, heliolit, heliolite stone – nazwany został w 1801 roku przez francuskiego geologa Jean-Claude Dellametherie. “Helios” z greckiego znaczy “słońce”.
Miejsce występowania:
Kamień słoneczny należy do bardzo rzadkich minerałów. Najbardziej znane złoża znajdują się w Stanach Zjednoczonych, ponadto występuje w Australii, Kanadzie, Norwegii, Chinach, Rosji, Kongo, Etiopii, Meksyku, Sri Lance, Tanzanii, RPA, Kenii, Indiach oraz w Polsce (Sudety).
Kamień słoneczny – charakterystyka ogólna:
Znany jest również jako “heliolit”, a częściej jako “skaleń awenturynowy”. Jest odmianą skalenia wykazującym efekt awenturyzacji polegający na wrażeniu migotania kamieni refleksami w odcieniach czerwonawych, niekiedy zielonkawych lub żółtawych. Spowodowane jest to drobnymi wrostkami błyszczących minerałów na przykład hematytu. Prawdopodobnie wikingowie przemierzając morza i oceany bardzo dobrze nawigowali posługując się kamieniem słonecznym. Kamień ten również używali Indianie Północnoamerykańscy do handlu wymiennego lub do ozdabiania przedmiotów. Ponadto jeden z mitów amerykańskich mówi, że pewien znakomity wojownik trafiony strzałą w serce wylał swoją krew na kamień heliolitu, co nadało mu barwę i wspaniałe właściwości.
Kolorystyka kamienia:
Kamień przybiera najczęściej kolory od bezbarwnego poprzez żółty, pomarańczowy, miedziany do czerwonego. Ponadto sporadycznie zdarzają się nawet kamienie słoneczne w kolorze zielonym lub niebieskim. Kolor kamienia zmienia się w zależności od kąta padania światła.
Przykładowo pod jednym kątem patrzenia może mieć wyraźny czerwono-miedziany kolor a pod innym może nawet być pozbawiony koloru. Ruch powoduje fascynujące błyski zwiększające atrakcyjność kamienia.
Właściwości:
Kamień słoneczny zawiera inkluzje – cząsteczki obcego materiału, które ułożone są wzdłuż osi krystalograficznej i silnie odbijają światło słoneczne. Taka wspólna orientacja umożliwia im jednoczesne wytwarzanie błysku podczas poruszania kamieniem.
Inkluzjami zazwyczaj są maleńkie płytki miedzi, hamatytu lub goethitu. Im większa jest zawartość inkluzji tym kamień jest bardziej atrakcyjny. Kamień słoneczny spokrewniony jest z kamieniem księżycowym i labradorytem. Najbardziej atrakcyjne są kamienie w kolorze od różowego poprzez pomarańczowy do czerwonego. Jego twardość w skali Mohsa wynosi 6. Ponieważ występuje w dwóch formach : sodowo-wapniowej i alkalicznej, dlatego jako jeden z niewielu kamieni może pochwalić się szeroką gamą zastosowań. Pierwszą formę używamy w budownictwie i rzeźbiarstwie, natomiast druga alkaliczna ma zastosowanie w biżuterii.
Kamień słoneczny – zastosowanie w mojej biżuterii:
Pomimo swojej średniej twardości nie jest łatwy w obróbce. Wymaga cierpliwości i doświadczenia aby moc stworzyć urozmaiconą biżuterię. Ponadto wydobycie i uwydatnienie fascynujących błysków pozwala na uzyskanie oszałamiającego efektu końcowego i stworzenie wyjątkowej i niepowtarzalnej biżuterii. Doskonale prezentuje się w pierścionkach oraz sygnetach a także w kolczykach, bransoletkach i wisiorkach.
Moją wybraną biżuterię z Kamieniem słonecznym możecie zamówić tutaj: